தம்பி காமராஜ் கையிலிருந்த அந்தக் கடிதம், போயஸ் கார்டனிலிருந்து ஹைதராபாத் திராட்சைத் தோட்ட பங்களாவுக்கு அனுப்பப்பட்ட ஃபேக்ஸின் நகல். அவர் அதை என்னிடம் கொடுக்க, அதை நான் படிக்கப் படிக்க ஒரு அரசாங்கம் எந்தளவுக்கு தனிப்பட்ட விரோதம் கொண்டு பழிவெறியுடன் செயல்படுகிறது என்பதை அப்பட்டமாகப் புரிந்துகொள்ள முடிந்தது.
ஜெயலலிதா அப்போது ஹைதராபாத் திராட்சைத் தோட்ட பங்களாவில் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தார். (கொடநாடு பங்களா ரெடியாக வில்லை). அங்கிருந்தபடியே, மக்கள் நலத் திட்டங் களில் அவர் கவனம் செலுத்தவில்லை. நக்கீரனை எப்படி பழிவாங்கலாம் என்பது பற்றித்தான் சிந்தித்துக் கொண்டிருந்திருக்கிறார்.
விடியற்காலை 5 மணிக்கெல்லாம் ஹைதரா பாத்திலிருந்து தமிழக உயர் போலீஸ் அதிகாரிக்கு போன்.
""நக்கீரன் கோபால் கேஸ் என்னாச்சு? இன்னும் அரெஸ்ட் பண்ணலையா? ஏன் பண்ண லை? உடனடியா எனக்கு ரிப்போர்ட் வந்தாகணும்.''
-அதிகாலையிலேயே இந்தக் கேள்வி கேட்கப்பட்டதால், 7 மணிக்குள் பதில் கொடுக்க வேண்டிய அவசரத்தில் இருந்தார்கள் அதிகாரி கள். நம் மீதான கேஸ்களையெல்லாம் பட பட வென பட்டியலிட்டு ஒரு ரிப்போர்ட்டை ஹைதராபாத்துக்கு அனுப்பிவைத்தார்கள். அதன் நகலைத்தான் தம்பி கொண்டு வந்திருந்தார்.
அதன் சாராம்சம் இதுதான்...
"அருப்புக்கோட்டையில் ஒரு ஏழைக் குடும் பத்தில் பிறந்த நக்கீரன் கோபால், தன் வாழ்க்கைத் தேவைக்காக ஒரு அரிசிக் கடையில் வேலை பார்த்தார். இளம் வயதிலேயே சட்டத்துக்குப் புறம்பாக செயல்படும் குணம் கொண்டவராக அவர் இருந்தார் என்பது, கல்லூரி படிக்கும் போதே இலங்கைக்கு ரகசியமாக அவர் பயணம் மேற்கொண்டார் என்பதிலிருந்து தெரிகிறது. சென்னையில் பட்டர்ஃப்ளை கம்பெனியில் சிறிது காலம் வேலை பார்த்த அவர், தாய் பத்திரிகையில் சேர்ந்து, பிறகு அதிலிருந்து விலகி 1988-ல் நக்கீரன் பத்திரிகையை ஆரம்பித்தார். புலனாய்வு பத்திரிகை என்ற பெயரில் அரசு ஊழியர்கள் மீதும் மக்கள் சேவகர்கள் மீதும் அவதூறான செய்திகளை வெளியிடுவது அவர் வழக்கம். இத்தகைய செய்திகளுக்காக முதல்வரும் உயரதிகாரிகளும் அவர் மீது தொடுத்துள்ள வழக்குகளை எதிர்கொண்டு வருகிறார்.
வனக் கொள்ளைக்காரன் வீரப்பனிடம் நல்ல தொடர்பை ஏற்படுத்திக்கொண்ட கோபால், தங்குதடை யின்றி வீரப்பனை சந்தித்து வந்தார். சட்டவிரோத நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடும் வீரப்பனிடம் பணயக் கைதிகளாக இருந்த கர்நாடக வனத்துறையினர் 9 பேரை 1997-ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதத்தில் மீட்பதற்கும், கன்னட நடிகர் ராஜ்குமாரை வீரப்பனிடமிருந்து மீட்பதற்கும் நக்கீரன் கோபாலை மாநில அரசு தனது தூதுவராக தேர்வு செய்யும் அளவுக்கு அவருக்கு வீரப்பனுடன் தொடர்பு இருந்தது. இதற்காக, அரசுக்கு எதிரான சட்டவிரோத நடவடிக்கைகளில் அவர் ஈடுபட்டதாக கொள்ளேகால் காவல்நிலையத்தில் நிலுவையில் இருந்த வழக்கை நீக்க வேண்டும் என அவர் பேரம் பேசினார்' என அந்த ஃபேக்ஸில் குறிப்பிடப்பட்டு பேராசிரியர் கிருஷ்ணசாமி கடத்தல் வழக்கு, ராஜ்குமார் கடத்தல் வழக்கு, கந்தவேல் கொலை வழக்கு, பக்தவத்சலம் கொலை வழக்கு ஆகியவற்றின் விவரங்களையும் அதில் சொல்லியிருந்தனர்.
ஃபேக்ஸின் கடைசிப் பகுதியில், "கைது மற்றும் விசாரணையிலிருந்து தப்பித்து, பல்வேறு கோர்ட் உத்தரவுகள் மூலமாக நக்கீரன் கோபால் பாதுகாப்பு தேடிக்கொண்டிருக்கிறார். தன்னையோ தன் அலுவலக ஊழியர்களில் யாரையேனுமோ கைது செய்யக்கூடா தென்றும், வீரப்பனுடன் தொடர்புபடுத்தி நிலுவையில் உள்ள வழக்குகளை விசாரிக்கக் கூடாதென்றும், தாளவாடி வழக்கில் சி.பி.ஐ.விசாரணை கோரியும், தன்னிடம் போலீஸ் நடத்திய விசாரணையின் வீடியோ கேசட்டுகளை கோர்ட்டில் தாக்கல் செய்யவேண்டும் என்றும் பல ரிட் பெட்டிஷன்கள் தாக்கல் செய்து, ஆர்டர்களைப் பெற்றிருப்பதால் எங்க ளால் தொடர்ந்து நடவடிக்கைகள் எடுக்க முடியவில்லை.
மேற்சொன்ன குற்றங்களில் நக்கீரன் கோபாலுக்கு உள்ள தொடர்புகளை நிரூபிப்பதற்கு அவரைக் கைது செய்து விசாரிக்க வேண்டும். உரிய ஆதாரங்களை எடுப்பதற்காக அவருக்கு சொந்தமான இடங்களை ரெய்டு செய்யவேண்டும். கோபால் மீது மேற்கொண்டு விசாரணை நடத்துவதற்கு, நிலுவையில் உள்ள ரிட் பெட்டிஷன்கள் தொடர்பாக சட்ட ஆலோசனைகள் பெற வேண்டியது அவசியமாகிறது. சட்ட ஆலோசனைகள் வழங்கினால் உடனே பழிவாங்கும் நடவடிக்கையைத் தொடங்கிவிடுவோம்' என்று போலீஸ் அதிகாரிகள் அவசர அவசரமாக பதில் அனுப்புகிறார்கள். நக்கீரனுக்கு சூழ்ந்திருக்கும் மிகப் பெரிய ஆபத்து பற்றிய முன்னெச்சரிக்கை மணி அடிப்பது போல அந்த ஃபேக்ஸின் நகல் இருந்தது.
அருப்புக்கோட்டையில் அப்பாவிடம், நான் சிலோன் போயிருக்கிறேனா என்று போலீசார் விசாரித்ததன் பின்னணி இப்போது புரிந்தது. பொய்ப்பழி சுமத்துவதற்காக ஒரு விசாரணை நாடகம் நடத்தப்பட்டிருக்கிறது. அந்த ஃபேக்ஸில் போலீசாரின் திரைக்கதை எழுதும் திறமை நன்றாகவே தெரிந்தது. அத்தனை பொய்கள்.
ஃபேக்ஸின் நகலை பார்த்ததும், அட்வகேட் பெருமாள் சாருக்கு போன் செய்தேன்.
""சார்.. உடனே வாங்க..''
""வந்திடுறேன் அண்ணாச்சி''.
ஈரோடு நிருபர் ஜீவாவுக்கு அடுத்த போன். தம்பி.. நம்ம முகவர் பெரியசாமிகிட்டே ஒரு ஃபேக்ஸ் நம்பர் வாங்குங்க. அதற்கொரு முக்கிய மேட்டரை அனுப்புறேன். அதை ரிசீவ் பண்ணி ஒரு கவரில் போட்டு, சீல் வைத்து அட்வகேட் ப.பா.மோகன்கிட்டே கொடுக்கச் சொல்லிடுங்க.
""சரிங்கண்ணே...''
அட்வகேட் ப.பா.மோக னைத் தொடர்புகொண்டேன். ""சார் உங்களுக்கு ஒரு ஃபேக்ஸ் காப்பி கொண்டு வந்து கொடுப் பாங்க. அதைப் படிச்சிப்பார்த் துட்டு கிழிச்சி போட்டுடுங்க. படிச்சதும் கான்டாக்ட் பண்ணுங்க''.
""ஓ.கே. சார்''
கொஞ்ச நேரத்தில் அட்வ கேட் பெருமாள், நம் அலுவலகத் திற்கு வந்தார். ப.பா.மோகன் லைனில் வந்தார். இருவருமே, ""கைதுக்கான எல்லா நடவடிக் கையையும் ரெடி பண்ணிட்டாங்க. எந்த நேரத்திலும் உங்களை அரெஸ்ட் பண்ணலாம்' என்றார்கள்.
"என்ன செய்யலாம், சட்டப் படியா என்ன நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு கைது செய்யப்படுவதைத் தவிர்க்க லாம்'' என ஆலோசித்தோம்.
""சீனியர்கிடே டிஸ் கஷன் பண்ணலாம்''- என் றார் பெருமாள்.
நான், அட்வகேட் பெருமாள், என் செகரட்டரி சிவகுமார் மூவரும் சீனியர் அட்வகேட் கே.எஸ். வீட்டுக் குச் செல்கிறோம். திடீரென நாங்கள் வந்ததிலிருந்தே ஏதோ விபரீதம் என்பதை கே.எஸ். புரிந்துகொண்டார்.
ஃபேக்ஸ் காப்பியை முழுவதும் படித்துப் பார்த்தார். படிக்கும் போதே அவரது முகத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களைப் பார்த்து, அவர் என்ன நினைக்கிறார் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. பெருமாள் சாரும், ப.பா.மோகனும் என்ன சொன்னார்களோ அதே மனநிலையில்தான் சீனியரும் இருந்தார்.
""கோபால்.. நீ------------------------------------------------------------------ங்க இங்கே தமிழ்நாட்டிலேயே இருக்க வேணாம். பக்கத்து ஸ்டேட் டுக்கு போனாகூட ஆபத்து தான். எங்கேயாவது தொலை தூரத்துக்குப் போயிடுங்க. ஜனவரி 8-ந் தேதி வரைக்கும் நீங்க மறைவா இருக்கணும். ஏன்னா, அதுவரைக்கும் சுப்ரீம் கோர்ட்டுக்கு வெகேஷன். அதற்கப்புறம்தான் நம்ம கேஸில் ஆர்டர் கிடைக்கும்'' என்றார் சீனியர்.
சட்டத்தை அறிந்தவர்களே தயங்கக்கூடிய அளவுக்கு இருந்தது அந்த ஃபேக்ஸ் செய்தி. அதிகாரம் மிக்க அரசாங்கம் ஒரு முடிவு எடுத்துவிட்டால் நீதி-நேர்மை-நியாயம் பற்றிக் கவலைப்படாமல், தான் நினைத்ததை செய்து முடித்துவிடும். ஜெயலலிதா அரசாங்கத்தின் செயல்பாடுகள் முழுவதுமே இதே வகையில் இருந்ததால், நிச்சயமாக நம்மை கைது செய்துவிடுவார்கள் என்று வழக்கறிஞர்கள் நினைத் தார்கள். சட்டத்தின் பாதுகாப்பை உடனடியாக பெறுவதற்கும் வழியில்லாமல், உச்சநீதிமன்றம் விடுமுறையில் இருந்தது.
வழக்கறிஞர்கள் சொல்வது போலச் செயல்படுவதுதான் இந்த தருணத்தில் சரியாக இருக்கும். அதனால் 8-ந் தேதி வரை யார் கண்ணிலும் படாமல் இருக்க முடிவு செய்துவிட்டேன். என்னுடைய பயணத்தை எளிதாக அடையாளம் காட்டுவது என்னுடைய ஜீப்தான். போலீசார் அதன் மீது ஒரு கண் வைத்திருந்தார்கள். அதனால், ஜீப்பை விட்டுவிட்டு, அப்பாவின் காரை எடுத்துக் கொள்ளும்படி டிரைவர் மோகனிடம் சொன்னேன்.
வீட்டுக்குள் போனதும், 10 நாளைக்கு வேண்டிய டிரஸ் எடுத்து வைத்தேன். திடீரென நான் அப்படி டிரஸ் எடுத்து வைத்ததும் வீட்டில் உள்ளவர்கள் திடுக்கிட்டார்கள். கலைஞர் ஆட்சியின்போது அரசுத் தூதராக காட்டுக்குப் போகும்போது இப்படி டிரஸ் எடுத்து வைத்துச் செல்வேன். ஜெ.ஆட்சியில் அதற்கான வாய்ப்பு இல்லை. அப்படியென்றால் எதற்காக 10 நாளுக்கு டிரஸ்? ஏதாவது ஆபத்தா என்று அவர்களின் மனதுக்குள் கேள்வி.
என் துணைவியாரும் சின்ன மகள் சாருவும் வெளிப்படையாகவே கேட்டுவிட்டார்கள்.
""ஏம்ப்பா.. இத்தனை டிரஸ்?'' என்று சின்ன மகள் கேட்டார்.
""ஏதாவது பிரச்சினையா?'' - துணைவியார் கேட்டார்.
அதெல்லாம் இல்லை என்று சொன்ன நான், வழக்கு விவரமாக வெளியூர் களுக்கு அலைய வேண்டியிருக்கிறது என்று சொல்லி சமாளித்தேன்.
கர்நாடக டி.ஜி.பி. தினகர் எழுதி யிருந்த ஒரு புத்தகத்தில், வீரப்பன் கடத்தல் விவகாரம் சம்பந்தமாக நம் மீது அநியாய பழிபோட்டு எழுதி யிருந்தார்.அவர் மீது வழக்குத் தொடுப்பதற்காக அட்வகேட் ஜெயப் பிரகாஷை சந்தித்து நான், பெருமாள் சார், சிவகுமார் மூவரும் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். அப்போது லைனில் வந்தார் பொதுமேலாளர் தம்பி சுரேஷ்..
""அண்ணே...''
-அவர் சொன்ன தகவல், பேயாட்சியின் பேயாட்டம் ஆரம்பாகி விட்டதைக் காட்டியது.
-யுத்தம் தொடரும்
No comments:
Post a Comment